Myofasciale Trigger Points komen veel voor en worden net zo vaak over het hoofd gezien
Een Myofasciaal Triggerpoint is een lokale contractuur in de spier, waarbij de spiervezels worden verkort en verdikt. De verkorting levert elders in de spier een verlenging op, die voelbaar is als een streng, de “taut band”. De verdikking zorgt ervoor dat omliggend weefsel wordt gecomprimeerd. Je ervaart een Triggerpoint als een zeer gevoelig “knoopje” in de spier.
Myofasciaal is een samenstelling van het latijnse woord myo-, wat spier betekent en –fasciaal, waarmee het menselijke bindweefsel wordt bedoeld. Een Myofasciaal triggerpoint (MTrP) beïnvloedt de functie van de spier en het omliggende bindweefsel/fascie.
De combinatie van een contractuur en een compressie levert een lokale energiecrisis op, waardoor pijnprovocerende stofjes (o.a. Substance P, Norepiferine en Bradykinine) vrij komen. Deze stofjes houden een vicieuze cirkel in stand, doordat ze invloed hebben op de zenuwinput (Acethylcholine). Deze vicieuze cirkel zorgt ervoor dat Myofasciale Triggerpoints spontaan moeilijk zullen verdwijnen en langdurig de functie van het lichaam kunnen verstoren.
Pagina inhoud
Myofasciale triggerpoints zijn klein en blijven dus onopgemerkt en onzichtbaar op Röntgen, CT of MRI. Dr. Janet Travell ontdekte dat Myofasciale Triggerpoints een belangrijke rol spelen bij zowel acute als chronische pijn.
Myofasciale Triggerpoints hebben een diameter van 0,16 cm2 en zullen zelfs door de meest ervaren radiologen over het hoofd worden gezien.
Hoe ontstaat een Triggerpoint
Triggerpoints ontstaan door situaties, waarbij de belasting de belastbaarheid kortdurend, herhaaldelijk of langdurig overschrijdt. Hierbij kan gedacht worden aan een trauma, tekort aan vitamines, ongezonde eetgewoonten, slaapstoornis, degeneratie van gewrichten, compressie van de zenuwwortel en psychologische stressoren. De meeste voorkomende leeftijd waarin myofasciale pijn zich openbaart is tussen 27 en 50 jaar.
Veel Nederlanders hebben een gebrek aan beweging en zitten vaak langdurig in een ‘slechte houding’. Zitverslaving en inactiviteit, zoals bij het zitten achter de PC, TV, of Ipad is niet bevorderlijk voor de gezondheid van spieren. Overtraining of overbelasting kan ook een oorzaak zijn van het ontstaan van Myofasciale Triggerpoints in de spier. Dr. Travell gaat ervan uit dat er in “gezonde spieren” geen Triggerpoints zitten. Beoordeel hier hoe gezond jouw spieren zijn?taat.
Toch kunnen we stellen dat elke Nederlander een aantal Triggerpoints in zijn lijf heeft. Dat Triggerpoints bestaan, en dat ze invloed hebben op het functioneren van de spier en daardoor op het functioneren van het bewegingsapparaat.
Van een Latent naar een Actief Triggerpoint
Triggerpoints ontwikkelen zich meestal in fasen. Een Triggerpoint begint over het algemeen erg onschuldig en geeft aanvankelijk stijfheid en lichte functieverlies van de spier. In deze fase noemen we Triggerpoints Latent. De stijfheid concentreert zich vooral rond de spier zelf. Blijft het Triggerpoint langer bestaan, dan zal hij een meer algemene stijfheid gaan veroorzaken doordat andere spieren in actie komen om dit functieverlies te compenseren. Mensen beschrijven een Latent Triggerpoint alsvolgt: “dat is nu eenmaal mijn zwakke plek“. Met Latente Triggerpoints in uw lijf kunt u 100 jaar worden zonder dat het tot een pijnprobleem hoeft te leiden.
Als er sprake is van een Latent Triggerpoint dan ligt altijd het gevaar op de loer dat hij Actief wordt. Dat zal niet onopgemerkt blijven want een Triggerpoint dat actief wordt gat vaak gepaard met een acute en heftige pijn.
Kan mijn huisarts een Triggerpoint diagnostiseren?
Huisartsen zijn over het algemeen niet bekend met Myofasciale Triggerpoints. Al zal de huisarts soms soms constateren dat het “een spierkwestie” is. De rol van spieren wordt meestal ernstig onderschat. De enige aan spieren gerelateerde diagnose is het Piriformis Syndroom, waarbij de Piriformisspier overigens zelden de hoofdrol speelt.
In de medische wereld wordt veel waarde gehecht aan beeldvormende technieken. Met de reguliere diagnostische middelen als Röntgen, echo, MRI en CT-scans worden MTrPs niet of nauwelijks aangetoond.
Dr Shah maakte in 2010 wel een opname met speciale echo apparatuur:
Ondanks dit beeld blijft het lichamelijke onderzoek de (enige) manier om MTrPs in het lichaam te ontdekken.
Vooral pijnspecialisten blijken steeds vaker de diagnose Myofasciaal Pijn Syndroom te stellen. Vroege diagnose en behandeling kan zorgen voor het terugdringen van psychosociale complicaties en de financiële last van dit chronische pijnsyndroom. Wanneer het pijnpatroon namelijk niet herkend en gediagnosticeerd wordt en onbehandeld blijft kan dit zich ontwikkelen tot chronische pijn met psychosociale en functionele problemen.
Kunnen Triggerpoints worden behandeld?
Myofasciale pijn is een veel voorkomende en goed behandelbare klacht. Triggerpoints zijn door geoefende behandelaars relatief makkelijk op te sporen en reageren over het algemeen snel op behandeling. Het inactiveren van Triggerpoints, bijvoorbeeld met Dry Needling, is een specialisatie. Vooral bij langdurige klachten is het soms lastig oorzaak en gevolg te scheiden. Een combinatie van de kennis over MtrPs en hun uitstralingsgebied en de kennis over het fasciale netwerk in het lichaam is van groot belang voor een effectief en duurzaam resultaat.
